Het spaargeld op, maar rijker dan ooit!

Hallo lieve trouwe lezers!!

Ook de tour zit er nu op en we gaan nu écht bijna naar huis! We hebben in 1 maand meer dan 9517km afgelegd!

Zo waar waren we gebleven…Victoria falls, Zimbabwe…De laatste avond hebben we heel goed afgesloten met een gezellig groepje zijn we uit eten gegaan bij een tapas restaurant.. we hebben er met zijn allen gefrituurde WORMEN geproefd.. niet te eten! Bah bah! Maar het was heel gezellig! We sloten de avond af bij de poolbar (Bar in het zwembad) van het hotel. De flessen whisky die natuurlijk niet mee terug naar huis gingen moesten van vele nog soldaat gemaakt worden dus het was een gezellige nacht geworden, terwijl sommige al vroeg weg moesten voor hun vlucht! Marlou begon een gek verhaal over Nederlandse meiden die als ze ergens blij mee waren een soort geluid maakte (klonk als een hyena) hahaha wij sprongen haar bij in haar gekke verhaal en iedereen geloofde het.. zelfs de Duitse broers.. ik dacht eerst dat de rest ons in de maling nam met doen alsof ze ons geloofde, maar ze geloven nu echt allemaal dat Nederlanders vroeger en nu nog wel eens “blaffen” als ze ergens blij om zijn! We hebben zo gelachen! We kijken wel wanneer we op biechten dat het niet waar is…

11 juni vertrokken we met spierpijn in onze buik van het lachen van de avond ervoor met een nieuwe truck genaamd Marilyn weer op tour. Ook met een hele nieuwe groep, 15 nieuwe groepsleden en 3 guides. Nja, eigenlijk 2 echte guides Godfree ( Chef kok ) en Thabi ( chauffeur), want de derde guide, Beatrijs was enkel mee als vertaler Duits...nutteloze toevoeging aan deze tour en/of reisgroep. Vanaf nu zitten we in 1 truck met de geaccommodeerde reizigers.. ben heel benieuwd. Als ik zo eens rond kijk in de truck lijkt het me een suffe bedoeling te worden. Gelukkig zijn Andreas ( Andy ) en Phillip, twee dDitse broers nog mee vanuit de vorige groep!

We gingen de grens over en kwamen in Zambia.. vanaf de grens was het direct een verschil! Ik zag weer overal hutjes, vrouwen in khanga’s, zwaaiende kindjes, meer Afrika zoals ik het kende. Na een lange dag in de truck kwamen we aan op het kamp.. de zebra’s kwamen hier heel dichtbij een raasde langs Mariek toen ze de afwas stond te doen en later rende er nog een weg bij onze tent vandaan toen we naar bed wilde gaan! Verder zijn de regels een beetje anders en zijn deze twee gidsen veel chaotischer als Zenzo en Thembi.

Vanaf Lusaka zijn we de volgende dag tot aan Chipata gereden en daarna kwamen we aan in South luangwa National park. We sliepen op een kamp zonder hekken erom heen dus in direct contact met het wild uit het Nationaal park. Dat was best spannend s’ nachts als je de nijlpaarden voorbij je tent hoorde lopen!! We bezochten hier in de buurt ook een textiel fabriek, dit was erg leuk om allemaal te zien. Daarna bezochten we een village “Mfuwe” hier werden we rondgeleid door een van de jongens uit het dorpje.. ze brouwde er hun eigen bier en de kinderen waren vooral gek op onze lange haren, ze zaten er telkens aan en een paar meiden begonnen het te vlechten! Het bezoekje werd afgesloten met muziek en dans, waarbij wij ons natuurlijk aan sloten! Vooral Marieke’s dans pasjes vielen in de smaak, ze mocht zo blijven van de chief! ;p

S’ avonds bij het kampvuur hebben we aan de broers opgebiecht dat het niet waar was dat Nederlandse meiden nog wel eens “blaffen’’ als een hyena.. Haha ze wilde het niet aannemen! Ze geloofde het nog steeds! Wat een grap! Later hebben we de wedstrijd Nederland – Spanje gekeken er waren nog twee Nederlandse jongens Tom en Simon, ze waren met een eigen ‘Zebra’ auto van Kaapstad naar Amsterdam aan het reizen, super stoer! Als je voetbal wilde kijken moest je wel met de jeep naar de tv worden gebracht, want het was anders te gevaarlijk i.v.m. de wilde dieren. In dit korte ritje naar de tv kwamen we nog een mega nijlpaard tegen, zo groot had ik ze nog niet gezien! De volgende de dag hebben we met de broers vertoeft bij het zwembad terwijl de rest van de groep op gamedrive gingen. S’ avonds zijn we wel op gamedrive gegaan en zagen we o.a. een luipaard van heel dichtbij! En ook een dood nijlpaard.. dat werd opgepeuzeld door de krokodillen…Wat een lucht!! Pfooeee!

Terug op het kamp moesten er een aantal mensen s’ avond naar hun tent worden begeleid, want er waren 4 leeuwen in de buurt.. je kon ze heel goed horen brullen.. het geluid was juist zacht.. Godfree vertelde dat het net zo werkte als met het geluid van een pistool. Als je het geluid relatief zacht hoorde, zijn ze dichtbij! Ondanks de leeuwen hebben we prima geslapen in onze tent!

De volgende morgen reden we door naar Malawi bij de grens ontmoette we een motor rijder uit Texas. Hij had enorm pijn aan zijn schouder. Ik begreep goed wat hij voelde en als je alleen reist is dat niet makkelijk dus ik zei: “wacht maar, ik heb wel wat!” Ik gaf hem wat van mijn diclofenac! En gaf hem het advies zo snel mogelijk nieuwe bij te halen en het 3x daags, 10 dagen langs te nemen. Zo, mijn verpleegkundige verplichtingen ook weer gedaan voor vandaag! We reden verder en stopte in Lilongwe, niet veel bijzonders maar we kochten wat lekkers voor onderweg en bezochten nog even de lokale markt. S’ avonds wilde we met de broers naar een lokale bar, want vanaf het kamp konden we de gezellige muziek horen. We gingen op het geluid af.. door de struiken… over een weiland.. in het pikkedonker.. er hing een geur alsof er iets met huid en haar verbrandt werd.. Best eng! We konden geen rechtstreekse weg vinden naar het geluid en besloten terug te gaan naar het kamp en het via de weg te proberen… we waren nog maar net oppad en toen reed de camping baas langs. Hij gaf het advies niet door te gaan, omdat het te gevaarlijk was…“ I don’t say they will kill you…but they might kill you” dat was duidelijk genoeg en we gingen nog maar even bij ons kampvuurtje zitten.. of nja.. wat er nog van over was..

Deze reis is tot nu toe veel suffer als de vorige reis! Niet alleen omdat de groep niet zo leuk is en vooral vreemde vogels bevat. Maar ook omdat de activiteiten niet echt spannend zijn en er zijn ook niet meer zoveel activiteiten als in de eerste trip van Kaapstad naar Victoria falls. Achja... tis ook niet lang meer!

Na weer een lange rit.. kwamen we aan bij Kande beach waar we twee dagen zouden blijven. We deden hier een village tour wat wel leuk was. Deze village bestond uit zo’n 200.000 inwoners als ik het goed begreep. We mochten kijken in het huis van de gids, bezochten een basis school en een kliniek. De klassen van de basis school waren enorm groot 123 kids per klas is normaal hier! Je kunt begrijpen dat dit dus tot een gekkenhuis uitte toen de eerste muzunguu (blanke) zijn hoofd het lokaal in stak. 123 kinderen door de dolle heen! De kinderen in “ruw Afrika’’ zoals ik het noem zijn erg brutaal. Ze vragen om geld of een pen en zitten gewoon aan je tas! Dit komt, omdat wij blanken altijd maar denken dat ze zielig zijn en dat we ze wat moeten geven, het is een soort complex. Onze kinderen zouden het zelfde doen als er onbekende bruine mensen voorbij lopen terwijl ze spelen in de tuin en ze van alles geeft. De eerst volgende keer dat ze dan een bruin iemand zouden zien denken ze Hé! Die geeft vast iets! Ik kan het de kids dus niet kwalijk nemen.. maar eerder de toeristen die niks van Afrika begrijpen. Gek dat we dit eigenlijk alleen met Afrika hebben terwijl er nog veel armere landen zijn op deze wereld.

De Kliniek werd slechts bemand door 1 verpleegkundige/ verloskundige jongeman en 1 medical assistant! Ze zijn 24/7 in de kliniek! Met 2 man doen zij dus alle eerste hulp, alle check ups van de zwangere vrouwen en zo’n 70 bevallingen per maand. Vaak gaan de jonge mensen na hun studie niet meer terug naar hun village, maar zoeken werk in de stad. Ik vond het erg goed van deze jongens dat ze dit wel hebben gedaan. Een van hen zei: “hoe kan ik in de stad gaan werken, als mijn zussen dood gaan in mijn village.” Dit vond ik zo knap dat ik heb later die middag mijn klamboe, wat medicijnen en een kleine donatie heb afgegeven. In Malawi is malaria namelijk een groot probleem, doodsoorzaak nummer 1 en deze kliniek had klamboes te kort. En daarbij, hard werken mag beloond worden!!

De volgende dag gingen we door naar Lake Malawi. Het aftellen is toch al wel echt begonnen hoor! We zijn er wel klaar mee, we zitten al bijna een maand op onze kont in die truck. We zien veel en vooral de eerste tour deden we ook nog heel veel, maar we kijken wel steeds meer uit naar onze terugkeer naar NL!! De eigenaar van deze camping was Nederlands, momenteel was hij er zelf niet maar waren er twee Nederlandse vrienden aan het ‘babysitten’ op de camping. Dat was wel gezellig, want s’ avonds speelde Nederland tegen Australië en de mannen hadden natuurlijk gezorgd voor een breed beeld tv! En ja ja.. 3-2 we wonnen weer!

04:50u ging ons wekkertje weer, op naar Tanzania!! de border crossing ging erg moeizaam, want onze Godfree was weer lekker chaotisch bezig. Helaas weer geen sticker van Tanzania maar weer stempels… sjonge jonge inmiddels wel bijna zo’n 400$ versleten aan visums voor Tanzania en niet eens een mooie sticker in mijn paspoort! :P Tijdens deze lange rit checkte we eens onze vlucht gegevens eens.. we hadden steeds in ons hoofd dat we 28e s’ nachts zouden vliegen.. dus dan kom je 29e aan. Maarrrrrrr toen we eens goed keken, blijken we de nacht van 27 op 28 juni te vliegen!! Jeeej! 1 dag eerder thuis als gedacht!! Haha maar snel even thuis geïnformeerd dat we zaterdag avond al thuis komen! Heerlijk! Kan niet meer wachten! We overnachtte die nacht in Iringa we kwamen hier pas heel laat aan…in Iringa schijnen de nachten erg koud te kunnen zijn, onder nul en er zouden geen upgrades meer beschikbaar zijn.. er bleken toch nog twee kamers vrij!! Dus zijn we met zijn 4e Andy, Phillip, Mariek en ik in een van die kleine hutjes gegaan haha, pyjama party! Het was best gezellig en nu hoefden we onze tent niet op te zetten in de kou en we hadden een warme nacht!

De Wekker ging weer voor 6 uur… vandaag naar Mikumi.. ook hier hebben we geen activiteiten gedaan. Dus bedachten we onze eigen activiteit en gingen we met de broers en Sebastiaan ( andere duitse knul) een biertje doen in het dorp. Wel weer lekker om in Tanzania te zijn.. semi thuis! We spreken de taal een klein beetje en dat is toch wel makkelijk! En onze laatste nacht in de tent!! Het einde van de tour is inzicht!

Op naar Dar es Salaam! Wat een enorm lange rit.. maar dat wisten we al (we hadden deze al twee keer gereden toen we naar Mikumi waren met onze ouders) mijn kont deed gewoon zeer van het zitten! Haha, ben blij als we weg zijn uit de groep.. niet echt leuke mensen. misschien zijn we te veel verwend met de eerste groep! We werden in de stad afgezet, namen afscheidt en sjouwde ons een bult met die backpack naar de ferry, ze zeiden dat het niet ver was.. maar met 20 kilo op je rug en 30 graden viel het toch tegen! De ferry was maar 20 cent!! En we namen de tuktuk naar ons paradijsje voor de komende week! We hebben een super leuk hutje op het strand, een Banda.. Niets meer als een hutje op pootjes met een licht en twee matrassen. Prima voor de laatste dagen in Dar es Salaam!! We zitten hier heerlijk aan het strand en kunnen als we zin hebben de drukte van de stad op zoeken aan de overkant van het water. Veel zullen we niet meer doen deze laatste dagen denk ik, maar je weet het nooit!

We zitten hier nu al een paar dagen en ineens waren Tom en Simon, de Nederlandse jongens die we in Zambia ontmoette ook hierheen gekomen! Niet veel later volgde ook de de Duitse broers we hebben dus nog een gezellige club om onze laatste dagen mee af te sluiten!
Wat heb ik veel gezien, gedaan, geleerd, genoten en gelachen. Van alle mensen die ik heb ontmoet van iedere dag die weer een nieuw avontuur met zich mee bracht. Het zijn dingen die ik hoop nooit meer te vergeten!

Ik heb net mijn tas al zo goed als ingepakt. Wij zijn al meer dan klaar om naar huis te gaan! Ik kan niet wachten op een lekkere douche en een verse bruine boterham met oude kaas! en natuurlijk kan ik ook niet wachten om iedereen weer te zien en plat te knuffelen!!

Ik heb enorm genoten van Afrika. Ook mijn spaarcentjes zijn nu op, maar zo rijk ben ik nog nooit geweest!

Tot heel snel!

Liefs, Mirt