Blog 2 07-02-'14

Karibu Zanzibar!

De dag van vertrek! Vanmorgen zijn we om 8 uur vertrokken richting Amsterdam. Na een pit stop in Istanbul (waar ik er achter kwam dat ik mijn bril en zonnebril al kwijt was geraakt) Zijn we vannacht geland in Dar es Salaam om 3:30u, het is hier 2 uur later. Na een lange tijd wachten op ons visum, hebben we nog ruim een uur gewacht op het vliegveld om vervolgens rond 6 uur te vertrekken richting de Ferry. Hier aangekomen stonden er 5 ‘hysterische’mannen klaar, die de koffers uit de auto trokken en er mee vandoor holden. Wij er snel achteraan gehobbeld, bleek onze reservering niets waard! De boot was vol! Maar voor een andere prijs hadden ze nog wel een vlucht voor ons, dan zou je in 20 minuten op Zanzibar staan. We besloten dit te doen ondertussen probeerde ik Philemon, ons contact persoon op Zanzibar, te bereiken. Om even te melden dat we met het vliegtuig kwamen i.p.v. de ferry. Het nummer was niet correct. De koffers werden weer opgepakt en met een noodgang naar een andere auto gesjouwd. Toen alles er weer in zat vroeg één van die mannen om iets, “give me something” “ Your bag..”. Ik was al erg moe en een beetje overdonderd door al dat afrikaanse geneuzel, dus begreep ik deze beste man even niet. Maar je leert snel genoeg in Afrika! Jaja, hij wilde tip! Hij had immers (ongevraagd) heel hard gerend met onze koffers. Na de tip te hebben gegeven konden we de auto in richting een ander vliegveldje. Hier moesten we natuurlijk iedere kilo overgewicht betalen en ook nog opstijgkosten of iets in die trant. Ja, haha Welkom in Afrika! Binnen een paar uur waren we al weer bijna blut! ;) Eindelijk aangekomen op Zanzibar moesten we nog het gekregen adres zien te bereiken. Ook het adres bleek niet helemaal te kloppen/ te vinden. Gelukkig hadden we nu een oprecht aardige taxi chauffeur die ons hielp. En we kwamen niet veel later aan bij het kantoor van het Khaya volunteer project. Na een korte kennis making met de mensen daar werden we in het volgende busje naar het vrijwilligershuis gebracht. een ruim huis met 4 slaapkamers. In onze slaapkamer staan 2 stapelbedden, dus we slapen met 4 leerling verpleegkundige( Marieke & ik , en Janouk & Ruby, deze twee dames kennen we al, want die zitten bij ons in de klas). We aten wat en spraken met Marlinde en Michiel (kersvers echtpaar) die hier inmiddels al een aantal weken zitten. Toen hebben Marieke en ik rustig alles uitgepakt en gezellig gemaakt, foto’s vrienden, vriendjes en familie hangen al aan de muur! Een heerlijke koude (er is enkel koud water) douche deed ons goed! Daarna geprobeerd even een tukje te doen. We lunchte en besloten eens een rondje te gaan lopen in onze nieuwe woonwijk. Nog geen 30 meter op weg en er waren al twee schattige kindjes die de high-five wilden en bleven zwaaien tot we uitzicht waren. Ver uit het zicht konden we niet komen, want toen liepen we een Masai man tegen het lijf. Hij nam ons mee naar zijn andere Masai vrienden we maakte kennis, en zaten een korte tijd bij de ‘chillende mannen ’ onder de boom. Ze legde uit dat de Masai tijdens hoogseizoen op Zanzibar kwamen werken om rond mei weer richting hun thuis, Arusha , te gaan. We liepen terug, de Masai man, Zacharia (als ik het nog goed weet) liep met ons mee. Tegen het einde van de straat wimpelden we hem af. En ja hoor, we zijn de straat nog niet uit en raad eens wie er een blokje om aan het doen waren.. de andere Masai mannen. Ook hun zijn zo vriendelijk om een stuk mee te lopen en later een van hun mee te laten lopen. Echter was zijn Engels niet goed dus de gespreksstof was zo op, ook was het heel erg heet dus besloten we de Masai mannen achter ons te laten en toch, maar terug te gaan naar huis. Thuis aangekomen zaten Angela en Emmanuel , de project begeleiders, op ons te wachten we bespraken wat zaken door en gaven papieren af. Hun zullen onze permit C aan gaan vragen, maar ze gingen nu eerst Janouk en Ruby ophalen! Daarna vroeg ik Mama Happy ( de gast vrouw) of er misschien toch nog een extra klamboe was. Die was er! En hulpvaardig als de mensen hier zijn, doken Mama Happy, Mona Lisa (Kokkin) mijn bed in om te helpen met het ophangen van mijn klamboe…Na vele zweetdruppels, hangt er nu een prachtige klamboe om mijn bedje. Nu hadden we wat loze tijd dus we dachten direct onze ervaringen van vandaag maar eens op papier proberen te zetten!
Geen zorgen, Oefening baard kunst! ;)