Blog 6 28-02-'14

Woensdag 19-02-2014 & Donderdag 20-02-2014
Deze dagen vat ik even samen het werk op de afdeling is in mijn vorige blog ook al wat naar voren gekomen. Ik verbaas me nog steeds elke dag over hoe anders de Afrikaanse dokters en zusters werken in vergelijking met ontwikkelde landen. Eigenlijk doen ze hele dagen doen ze vrijwel niets, spelen wat op hun mobiel, hangen wat rond met hun hoofd op tafel of languit op twee stoelen. Buiten het feit dat ik me er steeds weer over verbaas vind ik het ook erg lastig, want het maakt ons zo nutteloos op de afdeling!! De mama’s of familie van patiënten doen alle verpleegkundige taken en de dokters hebben maar weinig verstand van ziekten ( ook hier gebruiken ze een beperkt aantal diagnosen!!) en ook weinig interesse in de patiënten. Ook was pediatric niet erg nuttig voor ons onderzoek, de hoofdreden voor dit bezoek aan Zanzibar (volgens school dan.. ). Wel hadden we na wat rond vragen een HIV kliniek gevonden in het ziekenhuis! Dus op woensdag stapte Marieke en ik weer naar Abdoul met de vraag of we misschien zo snel mogelijk op de HIV kliniek mochten beginnen. Hij had alleen nu geen tijd dus moesten we Donderdag om “half past eleven” opnieuw bij hem langs komen. Zo gezegd zo gedaan, half 11...11 uur.. half 12, ja na een uur wachten was ons engelen geduld wel op geraakt voor vandaag en besloten we te gaan. Maandag nog een poging.

Vrijdag 21-02-2014
Vandaag gingen we met zijn alle ( Michelle, M&M en Janouk, Ruby en Mariek) de Spice tour doen! Het was echt super leuk! Zo hebben we heel veel geproefd, geroken en bijgeleerd over allerlei plantjes en specerijen ook en hebben we natuurlijke viagra gevonden en kwamen we langs de Chanel nr. 5 boom! De bloemen van deze boom worden gebruikt voor het parfum Chanel nr. 5. Bij de tour zat ook een “fruit proeverij” we kregen verschillende soorten vers fruit, wat hier op Zanzibar verbouwt wordt. Mango, meloen, ananas, lychee, mini bananen en Jackfruit. Natuurlijk hadden ze ook een klein winkeltje waar ze hun specerijen en koffie etc. verkochten. Ik heb er meteen al wat souvenirs gekocht. Hierna liepen we nog een stukje verder door de wildernis. En kwamen we onder een soort afdak te zitten hier was de Pilao (rijst met kruiden) lunch voor ons voorbereid. We waren vroeg in de middag weer thuis dus tijd zat om nog even naar het strand te gaan! S’avonds kwamen Angel en Emmanuel weer bij ons pilao eten! Dit keer viel de stroom uit net voor het eten dus we aten met behulp van onze zaklampen! Aagh! Hakuna Matata! (Geen probleem!)

Zaterdag 22-02-2014
Vandaag hebben we niet veel gedaan, Mariek en ik zijn lekker naar het strand gegaan.

Zondag 23-02-2014
Michelle vertrok vanmorgen om nog een paar dagen iets meer van het eiland te zien. Eind van de morgen kwamen er twee nieuwe Nederlandse dames bij, Lisanne en Marije! Twee lieve zusjes van 21 en 19. Ook vandaag was het weer heerlijk weer en hadden we wat tijd.. ;) dus gingen we weer lekker naar het strand. De internet verbinding op straat en het strand is goed en Mariek en ik hebben allebei even kunnen skypen met familie via ons mobiel.

Maandag 24-02-2014
Vandaag gingen we nog maar eens kijken of Abdoul tijd voor ons had. Het duurt even voor ze alles hier begrijpen, maar na heel wat uitleg begreep hij onze vraag en moesten we morgen maar weer terug komen…Ik ben benieuwd. Verder hebben we ons verveeld op de afdeling en zijn we s’ middags gaan werken voor school aan ons verslag, helaas liep Marieke’s laptop vast en moeten we morgen de laatste dingen even overnieuw doen.

Dinsdag 25-02-2014
Na ons zoveelste bezoek aan Abdoul kregen we nu eindelijk een briefje mee, waarop stond dat we met ons onderzoek mochten beginnen op de HIV kliniek. We bespraken een aantal zaken door met de directeur van de HIV kliniek en kregen een rondleiding. De HIV kliniek is in vergelijking met wat ik van andere afdelingen heb gezien echt prachtig. Het personeel is vriendelijk en spreken bijna allemaal goed Engels! Heel fijn! Ook werken ze hier echt veel meer volgens een programma, administratie en registratie worden hier keurig bij gehouden en er wordt heel veel gezondheidsvoorlichting gegeven. Ik denk dat dit komt doordat de overheid zicht heeft gefocust op het terugdringen van HIV en aids. Na de rondleiding zagen we het niet echt zitten om ons weer te gaan vervelen op de kinderafdeling dus we namen de zak met rompertjes en andere baby kleertjes die nog over waren van Michelle mee en gingen ze verdelen bij de afdeling maternity. Hier liggen vele hoog zwangere vrouwen hun weeën weg te gillen en ook vele net bevallen vrouwen met hun kersverse kindjes in hun bed. Vreemd genoeg reageren deze vrouwen vrijwel niet als je ze iets geeft. Misschien was dat wel, omdat we een man mee hadden op deze vrouwen afdeling, namelijk onze lange Noorse pannenkoek van een medisch student. Deze jongeman had besloten ons te volgen, want ook hij voelde zich ook uiterst nutteloos in dit ziekenhuis. Na deze stage dag hebben we weer op het kantoor zitten werken aan ons verslag. Daarna gingen Marieke en ik nog even naar het strand! Mariek trapte in iets met stekels.. misschien wel een zee egel! Ik vroeg (bewust) in het bij zijn van een andere vrouw aan de bediening of ze een pincet hadden. Die hadden ze niet. Paar minuten later kwam de vrouw die het had gehoord kijken en ze zei dat haar man haar pincet aan het halen was. We raakte wat aan de praat en ze bleek ook een zuster te zijn uit Amerika! S’ avonds bedachten we ons dat Michelle morgen middag alweer terug zou komen en dat we iets leuks moesten doen voor haar verjaardag! We zouden zoiezo al met zijn alle naar de night market gaan als “laatste avondmaal” voor haar hier op Zanzibar, maar we moesten nog wat doen! We besloten de donderdag ochtend, haar echte verjaardag en dag van vertrek, een surprise ontbijt te doen. We nodigde Emmanuel, Angel en Jackson uit en ik maakte alvast een slinger om haar stoel te kunnen versieren.

Woensdag 26-02-2014
Vandaag was een heel erg goede dag op HIV kliniek! Marieke en ik hebben direct wat observaties kunnen doen en ook wat enquêtes kunnen afnemen! We kregen weer hoop voor ons onderzoek vandaag! S’ middags gingen we lekker samen Stone Town in en ik heb lekker geshopt! Ze hebben hier zoveel leuke dingen! Ik wil alles wel hebben of kopen om cadeau te doen, maar ja dat zal ik zelf twee maanden mee moeten zeulen in mijn backpack.. dus daar moet ik nog maar eens even iets op bedenken. Voor Michelle kochten we een paar super leuke slippers! In de hoop dat we de maat goed gokte! S’ avonds gingen we weer lekker naar de night market! Heerlijk die Zanzibar pizza met beef! Toen Michelle op haar bedje lag hebben we gauw nog wat ballonnen op geblazen en haar stoel versierd. En Marlinda maakte nog gauw de taart af.

Donderdag 27-02-2014
Vanmorgen ben ik ( zoals iedere morgen eigenlijk het vroegst opgestaan). Snel even douchen en samen met Mariek zette we het ontbijt klaar en ik kookte heel veel eieren en we roosterde alvast wat boterhammen ( zonder eerst te roosteren zijn ze niet erg lekker hier!). Toen Michelle kwam vond ze het super leuk! De versiering, taart en cadeautjes had ze echt niet verwacht en ze zag eigenlijk een klein beetje op tegen deze laatste dag. Ze vertrekt straks al naar Dar es Salaam om vannacht terug te vliegen naar Nederland! En nog een gelukkie, de Slippers paste prima! Toen we klaar waren met ontbijten kwamen onze Afrikaanse vrienden (pas) langs,...tja, Swahilli time…maar er was nog van alles over al vonden ze vooral de taart heel lekker! Taart kennen ze hier niet echt dus Marlinda scoort altijd punten met haar baksels. Misschien ga ik binnenkort ook eens iets proberen te bakken! Na dit vroege ochtend feestje was het weer tijd voor het ziekenhuis! Het was weer een goede dag op HIV kliniek, al hebben we niet veel meer gedaan dan HIV testen afnemen, wat enquêtes afnemen en gepraat met mensen. De mensen hier zijn vooral benieuwd naar hoe alles bij ons in Nederland gaat. S’ middags zijn we weer lekker naar het strand gegaan. De Amerikaanse zuster was er ook weer en ze vertelde ons over een heel tof project. Ze hebben in Amerika namelijk zusters te kort, dus wie weet wordt dat wel mijn volgende grote avontuur!! S’ avonds heb ik niet veel meer gedaan.. dan alleen mijn blog weer bij werken, ik liep alweer bijna 10 dagen achter! Het leventje begint hier eigenlijk al meer ‘normaal’ te worden. Natuurlijk zijn er elke dag dingen die je verbazen, waar je tegen aan loopt of wat anders gaat dan bij ons, maar het wend erg snel.. en Hakuna Shida / Hakuna Matata is hier het soort van levens moto. Mensen maken zich hier nergens druk om. Daar kan ik op zich wel prima aan wennen!

Kwaheri!